. [سوره البقرة (2): آیه 113]
وَ قالَتِ الْیَهُودُ لَیْسَتِ النَّصارى‏ عَلى‏ شَیْ‏ءٍ وَ قالَتِ النَّصارى‏ لَیْسَتِ الْیَهُودُ عَلى‏ شَیْ‏ءٍ وَ هُمْ یَتْلُونَ الْکِتابَ کَذلِکَ قالَ الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ فَاللَّهُ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ فِیما کانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ (113)


وَ قالَتِ الْیَهُودُ لَیْسَتِ النَّصارى‏ عَلى‏ شَیْ‏ءٍ ...- و یهود گفتند: نصارى- در تدین بنصرانیّت- بر چیزى استوار نیستند.
وَ قالَتِ النَّصارى‏ لَیْسَتِ الْیَهُودُ عَلى‏ شَیْ‏ءٍ ...- نصارى گفتند: یهود- در تدین بیهودیّت- بر چیزى استوار نیستند.
وَ هُمْ یَتْلُونَ الْکِتابَ ...- در حالى که کتاب را تلاوت مینمایند.


این آیه ترسیمى مجدّدى از سیماى متعصّبِ اهل کتاب است که هر گروه در صدد نفى گروه دیگر است. یهودیان، مسیحیان را بر باطل و بى‏موقعیّت در پیشگاه خداوند معرّفى مى‏کنند و در مقابل، مسیحیان نیز یهود را بى‏ منزلت در نزد خداوند مى‏دانند. اینگونه برخوردها، از روحیّه‏ى متعصّب آنها سرچشمه مى‏گیرد، در حالى که اگر به کتاب آسمانى خود توجّه کنند، از این برخوردها دست بر مى‏ دارند. سپس مى‏فرماید: مشرکان و بت‏ پرستان نیز با آنکه کتاب آسمانى ندارند، همان سخن‏ها را مى‏گویند. یعنى صاحبان عقاید  همدیگر را نفى مى‏کنند، ولى همه‏ ى این اختلافات در روز قیامت، با داورى خداوند متعال پایان مى‏پذیرد و آنها حقّ را مشاهده مى‏کنند.

ملاک وحدت :وهم یتلون الکتاب است : وحدت برمبنای کتاب الهی